Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Częstochowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Częstochowie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Paweł Betlejewski

Protokolant st.sekr.sąd. Milena Siwik-Orłowska

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2017 roku w Częstochowie

na rozprawie

sprawy z powództwa

E. S.

przeciwko

(...) Spółka Akcyjna z (...) w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 1.217,00 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście zł) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  nakazać pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa - Sąd Rejonowy w Częstochowie kwotę 295,70 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i siedemdziesiąt groszy).

Sygn. akt VIII GC 26/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 października 2016 roku powódka E. S. wniosła o zasądzenie
od pozwanej (...) spółki akcyjnej w W. kwoty 2 656,80 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 września 2016 roku i wraz z kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że na zlecenie P. B. (1) wykonała 160 sztuk okolicznościowych koszulek z nadrukiem wskazującym na datę. Powódka wystawiała także fakturę VAT. Następnie, korzystając z przedsiębiorstwa pozwanego, nadała przesyłkę do zamawiającego P. B. (1). W czasie przewozu przesyłka zaginęła. Powódka wezwała pozwaną do zapłaty, wyznaczając odpowiedni termin. Pozwana odmówiła zapłaty. Dalej powódka wskazała, że żąda zapłaty kwoty stanowiącej równowartość koszulek wynikającej z faktury VAT, ponieważ koszulki te nie dotarły
do P. B. (1), który z tego względu nie uregulował ceny.

W dniu 21 listopada 2016 roku Referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygnaturze VIII GNc 3637/16.

Pozwana złożyła sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości oraz wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana podała, że przedmiotowa przesyłka nie zaginęła a tylko z uwagi
na utratę nalepki adresowej odesłano ją do D. (...) (...) SA
w K.. Natomiast regulamin świadczenia usługi (...) w obrocie krajowym określa wysokość odszkodowania w przypadku nie nadejścia przesyłki do miejsca przeznaczenia wskazanego na nalepce adresowej w ciągu 30 dni od dnia nadania. Na podstawie regulaminu strona pozwana przyznała już odszkodowanie w kwocie 111,07 złotych obejmującej poza odszkodowaniem zwrot opłaty za nadanie.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał twierdzenia pozwu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Strony są przedsiębiorcami. Przedmiotem działalności powódki jest, między innymi, produkcja odzieży. Pozwana jest operatorem pocztowym, świadczącym powszechne usługi pocztowe ( bezsporne).

W ramach prowadzonej działalności powódka zawarła z P. B. (1) umowę, której przedmiotem było wykonanie 160 okolicznościowych koszulek z nadrukiem Triathlon P. oraz datą 26 czerwca 2016 roku. Koszulki były przeznaczone dla uczestników imprezy sportowej odbywającej się w tym dniu.

Dowód: korespondencja e-mail pomiędzy powódka a P. B. (1) k. 13-18, przesłuchanie E. S. w charakterze strony k. 174

Powódka wykonała koszulki i zleciła (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w Z. wysłanie przesyłki z L. do P.. Przesyłka została nadana przez (...) w Urzędzie Pocztowym (...) w dniu 21 czerwca 2016 roku. W liście przewozowym nr (...) jako nadawcę oznaczono powódkę jako nadawcę a jako odbiorcę „(...) P. A. B.”, ponadto wskazano zawartość „t-shirt”, ubezpieczenie „do 50 000 złotych” oraz gabaryt „do 30 kg”.

Powódka nie zadeklarowała wartości przesyłki.

W paczce z koszulkami została także umieszczona faktura VAT nr (...) na kwotę 2 656,80 złotych, płatna do dnia 5 lipca 2016 roku.

Dowód: list przewozowy k. 12, faktura VAT k. 11.

W trakcie przewozu przesyłka zaginęła wskutek utraty nalepki adresowej i nie została doręczona adresatowi. Powódka na skutek interwencji P. B. (1), już po odbyciu się imprezy sportowej, wyprodukowała analogiczny zestaw koszulek dostarczając je w pierwszych dnia lipca. Te następnie zostały w lipcu 2016r. rozesłane do uczestników imprezy. Zamawiający zapłacił kwotę 2.164,80 złotych
za powtórnie zamówione i doręczone koszulki. Zamawiający nie zgłosił żadnych roszczeń odszkodowawczych wobec powódki.

Dowód: zeznania świadka M. S. k. 170-171, zeznania świadka P. B. (1) k. 172-173, zeznania świadka A. B. k. 173-174, przesłuchanie E. S. w charakterze strony k. 174, wyciągi z rachunku powódki za okres 1-30 czerwca 2016 roku k. 125-154, faktura VAT k. 169.

Pismem z dnia 29 czerwca 2016 roku pozwana poinformowała powódkę, ze przesyłka nie została doręczona i można ją odebrać w K. na ulicy (...).

Dowód: pismo pozwanej k. 95,

Powódka złożyła reklamację dotycząca usługi. Pozwana decyzją z dnia 27 lipca 2016 roku uznała reklamację za zasadną i przyznała odszkodowanie w kwocie 111,07 złotych. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazano § 19.3.3 oraz 19.4.2. Regulaminu świadczenie usług (...) w obrocie krajowym.

Dowód: decyzja pozwanej k. 93-94, skany stron internetowych k. 97-100, regulamin świadczenia usług k. 31-92.

Pismem z dnia 27 lipca 2016 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 2 656,80 złotych tytułem odszkodowania za utraconą przesyłkę. W odpowiedzi powódka podtrzymała wcześniejszą decyzję w przedmiocie przyznania odszkodowania w kwocie 111,07 złotych.

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 19-20, pismo pozwanej k. 21, 96.

Ustalając stan faktyczny Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dowodom z dokumentów.
W ocenie Sądu forma i treść tych pism są właściwe dla dokonania wskazanych w nich czynności a nie zostały one zakwestionowane przez żadną ze stron. W związku z tym Sąd nie znalazł podstaw aby odmówić im waloru dowodowego.

Sąd dała wiarę w całości zeznaniom świadków, a także powódki. Zeznania te są wyczerpujące
i w pełni korespondują z środkami dowodowymi w postaci dokumentów.

Sąd oddalił wniosek dowodowy dotyczący oględzin przesyłki oraz dotyczący dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność wykazania, że należność za niestarczone koszulki nie została zapłacona. Fakty mające być ustalone na podstawie wskazanych dowodów zostały ustalone
na podstawie innych środków dowodowych, jak również nie miały wypływu na wynik rozstrzygnięcia.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalenia w sprawie wskazały, że strony zawarły umowę świadczenia usług pocztowych (nadania przesyłki z zadeklarowaną wartością) oraz, że nadana przesyłka nie została doręczona. Pozwana nie kwestionowała swojej odpowiedzialności. Bezspornym przy tym było, że tytułem odszkodowania wypłacono powódce kwotę 111,07 zł.

Przedmiotem sporu była wysokość przysługującego odszkodowania przysługującego powódce
z tytułu niewykonania usługi pocztowej. Powódka wnosiła o zwrot wartości utraconej przesyłki.

Na wstępie należy zauważyć, że usługi wchodzące w zakres pocztowych usług powszechnych zostały wyliczone w ustawie z dnia 23 listopada 2012 roku – Prawo pocztowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1
w związku z art. 45 ustawy usługę pocztową stanowi, wykonywane w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe realizowane łącznie lub rozdzielnie przyjmowanie, sortowanie, doręczanie przesyłek pocztowych oraz druków bezadresowych.

Usługi pocztowe świadczą operatorzy pocztowi będący przedsiębiorcami uprawnionymi
do wykonywania działalności pocztowej, na podstawie wpisu do rejestru operatorów pocztowych.

Zasady odpowiedzialności operatora pocztowego zostały natomiast unormowane są w rozdziale
8 Prawo pocztowego „Zasady odpowiedzialności operatora pocztowego oraz postępowanie reklamacyjne”.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 do odpowiedzialności operatorów pocztowych za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi pocztowej stosuje się ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Natomiast zasady odpowiedzialności - oparte na zasadzie ryzyka - unormowano w ust 3 zgodnie z którym operator pocztowy, który zawarł umowę o świadczenie usługi pocztowej z nadawcą, odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi pocztowej, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie nastąpiło wskutek siły wyższej, z przyczyn występujących po stronie nadawcy lub adresata, niewywołanych winą operatora pocztowego, z powodu naruszenia przez nadawcę lub adresata przepisów ustawy albo regulaminu świadczenia usług pocztowych lub powszechnych oraz z powodu właściwości przesyłanej rzeczy.

O ile nie zajdą więc te trzy przypadki, zakres odpowiedzialności cywilnoprawnej operatora pocztowego jest limitowany ustawą pocztową. W efekcie, to ustawa pocztowa zasadniczo wyznacza zakres odpowiedzialności operatorów pocztowych.

Wysokość odszkodowania z tytułu z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania usługi powszechnej w przypadku za utratę przesyłki z zadeklarowaną wartością - jak wynika z art. 88 ust. 1 pkt 3 – przysługuje w wysokości żądanej przez nadawcę, nie wyższej jednak niż zadeklarowana wartość przesyłki. Jest to unormowanie szczególne w stosunku do 471. k.c. z uwagi na treści wyżej cytowanego przepisu art. 87 ust. 1 prawa pocztowego. Należy jeszcze zauważyć, że w art. 3 pkt 26 prawa pocztowego zawarto definicję zgodnie, z którą przesyłka z zadeklarowaną wartością, to przesyłka rejestrowaną,
za której utratę, ubytek zawartości lub uszkodzenie operator pocztowy ponosi odpowiedzialność
do wysokości wartości przesyłki podanej przez nadawcę.

Operator pocztowy zgodnie z art. 21 prawa pocztowego zasady świadczenia usług „operator określa w regulaminie świadczenia usług, który określa, między innymi, okoliczności uznania usługi pocztowej za niewykonaną lub nienależycie wykonaną; sposób postępowania w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania usługi pocztowej; terminy, po upływie których uważa się niedoręczoną przesyłkę pocztową za utraconą; uprawnienia nadawcy lub adresata w przypadku utraty, ubytku zawartości lub uszkodzenia przesyłki pocztowej oraz niewykonania usługi pocztowej z zachowaniem gwarantowanej jakości; zasady, tryb i terminy składania oraz rozpatrywania reklamacji, w tym zasady przyznawania odszkodowań; wysokość odszkodowań z tytułu utraty, ubytku zawartości lub uszkodzenia przesyłki pocztowej bądź wykonania usługi z naruszeniem gwarantowanego terminu doręczenia, jeżeli taki termin był przewidziany w regulaminie; tryb i sposób wypłaty odszkodowań.”

Przedstawione wyżej zasady działalności operatora pocztowego świadczącego usługi powszechne zostały w sposób sprecyzowane przez pozwaną w regulaminie świadczenia usług (...) w obrocie krajowym na podstawie decyzji nr (...) Dyrektora Zarządzającego Pionem Sprzedaży z dnia
22 grudnia 2015 roku.

Zapisy dotyczące odpowiedzialności zostały zawarte w § 18 ust. 1 Regulaminu. Unormowanie to odpowiada przedstawionym zasadom odpowiedzialności zawartych w art. art. 87 Prawa pocztowego.

Natomiast Regulamin w sposób szczegółowy ustala zasady ustalania wysokości odszkodowania.

W § 8 ust. 1 wskazano, że przesyłki przyjmowane przez (...) w ramach świadczonej usługi (...) traktowane są jako przesyłki z zadeklarowaną wartością. Przy tym, zgodnie z § 8 ust. 2 pkt 3 – (co miało miejsce w niniejszej sprawie) jeżeli zwykła wartość rzeczy zawartych w przesyłce przekracza 100 zł, ale nadawca nie zadeklarował wartości, tylko dokonał ubezpieczenia przesyłki zgodnie z zasadami określonymi w OWU i cenniku albo pisemnej umowie – przesyłkę taką traktuje się jako przesyłkę
z zadeklarowana wartością 100,00 zł objętą ubezpieczeniem do wskazanej przez nadawcę kwoty. Zatem fakt ubezpieczenia przesyłki na kwotę 5.000,00 zł nie miał znaczenia dla odpowiedzialności pozwanej.

W niniejszej sprawie, jak ustalono, powódka nie zadeklarowała wartości przesyłki, a jedynie dokonała jej ubezpieczenia, wobec czego jej pozwana za jej zadeklarowaną wartość przyjęła kwotę
100 złotych.

W § 19 ust. 3 pkt 3 regulamin stanowi, że usługę uważa się za niewykonaną w przypadku utraty przesyłki, gdzie jako utratę traktuje się nie nadejście przesyłki do miejsca przeznaczenia wskazanego na nalepce adresowej w ciągu 30 dni od dnia nadania. W takim przypadku zgodnie ust. 4 pkt 2 § 19 przysługuje odszkodowanie w żądanej wysokości, jednak nie wyższej, niż zadeklarowana wartość przesyłki. Niezależnie od wypłaconego odszkodowania, (...) zwraca w całości opłatę za usługę wraz z opłatami za usługi dodatkowe.

Wobec powyższego pozwana prawidłowo ustaliła wysokość odszkodowania na kwotę 111,07 złotych na którą składało się odszkodowanie w wysokości 100 złotych oraz opłata pocztowa w kwocie 11,07 złotych. Wobec braku wskazania wartości przesyłki niezasadnym było domaganie się odszkodowania w wysokości przekraczającej 100 złotych.

Należy zauważyć, że powódka uzasadniając swoje roszczenie nie wskazywała, jako podstawy odpowiedzialności, umowy ubezpieczenia przesyłki.

Mając powyższe Sąd oddalił powództwo na podstawie art. 87 i 88 prawa pocztowego oraz regulaminu pocztowego pozwanej.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i zasądzono do powódki na rzecz pozwanej kwotę 1 217 złotych. Wysokość przyznanych kosztów wynika z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. poz. 1804) w brzemieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 roku do 26 października 2016 roku.

Na zasadzie art. 130[3]. § 2. k.p.c. nakazano pobrać od pozwanej kwotę 295,70 zł tytułem kosztów wydatkowanych w toku postępowania przez Skarb Państwa w związku z przyznanym zwrotem kosztów dojazdu świadka do siedziby Sądu.

SSR Paweł Betlejewski